4 jan. 2018
Aan het eind van vorig jaar kreeg ik een mooi cadeau in de schoot geworpen. Ik mocht een gesprek van twee uur begeleiden tussen mensen van de afdeling Sport van de gemeente Vlaardingen en de Yets Foundation (Youth Empowerment Through Sports). Het werd een inspirerende en effectieve bijeenkomst!
Een basketbalvereniging voor kwetsbare jongeren
Yets heeft als doel om kwetsbare jongeren in een omgeving met sociale problematiek via sport (basketbal), zelfredzaam te maken, zodat ze op lange termijn een positieve rol in de maatschappij kunnen vinden. Het doel van het gesprek was om te onderzoeken hoe een aflopend project van Yets dat al door de gemeente werd gesteund, vanuit gezamenlijkheid een vervolg kon krijgen. Het idee was om een basketbalvereniging op te richten, zodat het project een structureel karakter zou krijgen.
Wie pakt de bal op?
De wens tot samenwerking was er wel. Maar waar lagen de grenzen ervan? Wat zou horen bij de verantwoordelijkheid van de gemeente, wat bij het particulier initiatief? Had men hetzelfde doel voor ogen? In het licht van altijd beperkte tijd en middelen werd het daar voor beide partijen spannend. Door het verschil in ambitie en mogelijkheden zou er gedoe kunnen ontstaan. Met als mogelijke consequentie dat een prachtig initiatief niet doorgezet zou kunnen worden en de bal zou blijven liggen. Aan mij de nobele taak om het spel te begeleiden en te komen tot heldere conclusies.
Een speed-PSU eindigt in een win-win
Mijn opdrachtgevers kenden Projectmatig Creëren (PMC) en wilden dat gedachtegoed benutten om het korte gesprek te structureren en tot afspraken te komen. Dat heeft goed uitgepakt. Aan het eind lag er een duidelijke win-win:
Mijn bijdrage als spelleider
Het gedachtengoed en de lemniscaat van PMC vormden impliciet de agenda voor het gesprek. Ik heb de persoonlijke streefbeelden naar boven gehaald en een verbinding gelegd tussen deze beelden en ieders individuele commitment. Door mijn vragen werd ‘een goed draaiende basketbalvereniging’ verder geconcretiseerd naar 'een vereniging die in het seizoen 2018 – 2019 competitie speelt, met teams en coaches en die een thuishonk heeft'. Maar ook: 'een vereniging met een bestuur, statuten, partners voor fondsen, sponsoren' etc.
Ik heb de mensen vooral uitgenodigd om te vertellen en naar elkaar te luisteren. Ik heb de beelden over en weer getoetst en doorgevraagd op verschillen en overeenkomsten. Door middel van deze dialoog kwamen we al snel tot de kern van wat iedereen wilde ondersteunen en ontstond het besef van gezamenlijkheid.
Vervolgens heb ik geholpen bij het benoemen van de op te leveren concrete resultaten om de nieuwe vereniging draaiend te krijgen en het structureren van de activiteiten die daartoe moeten worden uitgevoerd. En hebben we het tijdspad en de afspraken realistisch gemaakt, zodat ze ook daadwerkelijk waar kunnen maken wat ze zich hebben voorgenomen.
En nog iets specifieker…
Van grote waarde bleek mijn eigen open en alerte houding in de uitnodiging en de finetuning. Maar het hielp ook dat ik bij veel gemeenten actief ben en dus bekend ben met de gemeentelijke context en dilemma’s. Daardoor kon ik in het gesprek gericht doorvragen en snel tot de kern komen.
Persoonlijk vond ik het een cadeau om (indirect) te mogen en kunnen bijdragen aan het realiseren van een inspirerend maatschappelijk doel, waar niet vanzelfsprekend geld voor beschikbaar is of mee te verdienen valt. Dit smaakte zeker naar meer!
Finus de Broekert
Nieuwsgierig wat Projectmatig Creëren voor jouw organisatie kan betekenen? Mail info@phaos.nl voor een gratis adviesgesprek!
