12 dec. 2022
Bart van Woerkom is inmiddels alweer een jaar trainer bij Phaos. Hij heeft een hart voor het onderwijs en een grote nieuwsgierigheid naar wat mensen beweegt. Met deze passies en vooral met humor helpt hij mensen in projecten en programma’s en zoekt hij uit hoe zij beter kunnen samenwerken. Hij voelt zich thuis in de werkvelden van PMC en PGMC. Samen met het Phaosteam ontwikkelt hij de trainingen verder en kijkt hij hoe hij teams en individuen vooruit kan helpen in hun werk.
Van PMC tot PGMC en teamontwikkeling. Je doet veel bij Phaos, maar waar ligt jouw focus op dit moment?
“Op dit moment ben ik samen met collega’s Programmatisch Creëren (PGMC) aan het herontwikkelen. Projectmatig Creëren (PMC) voer ik uit, vooral bij klanten. In het begin deed ik veel open trainingen. Dat doe ik nu nog steeds, maar ik zit ook veel bij klanten intern. Ik faciliteer en begeleid ook steeds meer bijeenkomsten.”
Bijeenkomsten begeleiden, wat houdt dat in?
“Ik vind het leuk om met opdrachtgevers het gesprek aan te gaan over wat van hen wordt verwacht binnen PGMC en PMC. Wat ik zo mooi vind is het samenspel tussen opdrachtgever en opdrachtnemer. Daar zit de kracht. Als je dat kan versterken door met elkaar in gesprek te gaan, dan word ik daar blij van. En het is goed voor de klant.”
Hoe ben jij eigenlijk bij Phaos terecht gekomen?
“Ik kom uit het onderwijs. Ik heb voor de klas gestaan als docent Engels. Daar heb ik jaren gewerkt aan mijn basis als trainer. Toen ben ik overgestapt naar het HBO en daar kwam ik er al snel achter dat ik niet alleen maar college wilde geven. Ik ben wel van het veranderen. Als mensen mij vertellen ‘we doen het al jaren zo’, dan is dat voor mij een reden om dat te gaan veranderen. Zo ben ik in projecten terecht gekomen. Eerst ben ik projecten gaan doen en uiteindelijk heb ik ook een programma gedaan voor de hele hogeschool en dat vond ik super vet. Daarna ben ik ook projecten gaan doen die wat minder met mijn expertise te maken hadden. Bijvoorbeeld met een provincie.”
Een project binnen je eigen school klinkt nog enigszins logisch. Maar een project bij een andere organisatie wanneer je uit het onderwijs komt, is een opvallende stap. Hoe heb je die stap gezet?
“Die stap is net zoals veel projectmanagers doen: eerst vanuit de inhoud. Het programma dat ik deed voor de hogeschool ging over het vak Engels. Dus ik had daar een soort dubbelrol. Dat was toen fijn en belangrijk. Zo kun je het gesprek vanuit je expertise aangaan en kun je draagvlak krijgen voor je programma. We hebben toen van dat programma een pilot gemaakt met PGMC. Daar heb ik toen heel bewust op ingezet. Dat was toen heel succesvol. Door PGMC en ook omdat die manier van werken bij mij past: samen dingen doen, draagvlak creëren, een duidelijke rolverdeling en communicatie. We hebben de organisatie goed ingericht en daar kreeg ik heel veel energie van. Toen ik dat programma had afgerond, merkte ik dat ik die structuur miste bij andere projecten. Dus dat ben ik meer gaan opzoeken.”
Wat trekt jou zo aan in projectleider zijn?
“Ik vind het fijn dat er een begin en een eind aan zit. Ik vind het fijn samenwerken in een klein projectteam. Verantwoordelijkheid en gelijkwaardigheid, dat is ook wat me zo aanspreekt in PMC. Ik ben ook goed in mensen in contact brengen en moeilijke zaken luchtig maken. Programma’s vind ik weer interessant, omdat je daar een doel hebt. Daar vind ik dat krachtveld met een opdrachtgever, projectleider, mensen uit de lijn en meningen. Daar houd ik wel van.”
PMC en PGMC is wel heel anders dan een klas vol pubers de Engelse grammatica bijbrengen of zijn er ook overeenkomsten?
“Ik vind taal heel belangrijk in mijn werk. PGMC is ook een hele talige methode. Het gaat over het contract en de psychologische lading daarvan. Daar ga ik goed op. Ik zei eerder al dat ik van het veranderen ben, maar taal verandert natuurlijk niet zo snel. Ik ben ook meer van de toepasbaarheid van taal dan van de grammatica en dat vind ik terug in projecten en programma’s.”
En hoe hangt dit samen met teamontwikkeling?
“Ik denk dat we in PMC en PGMC altijd het team aan het ontwikkelen zijn. Dus volgens mij doen wij allemaal aan teamontwikkeling bij Phaos, omdat in PMC zo duidelijk zit dat je het samen doet. Op het moment dat wij een trainingen geven, dan gaat het als snel over de WIJ van het lemniscaat. Dus daar doen we al heel veel aan. Ik word ook gevraagd om interviews of een sessie te doen voor teams waarin het niet zo lekker loopt. Dit doen we zodat er een gesprek plaatsvindt. Dan kunnen we kijken waar mensen tegenaan lopen en waar zij elkaar kunnen versterken. Dat gesprek faciliteren en daar een werkvorm voor bedenken die past bij dat team, dat vind ik leuk.”
Wat vind je daar zo leuk aan?
“Ik ben wel heel erg van de waarderende manier van kijken naar de wereld. Wat gaat er goed? Niet om de dingen die niet goed gaan, niet te benoemen natuurlijk. Maar ik heb ook wel geleerd dat er overal in Nederland mensen zijn die keihard werken om iets voor elkaar te krijgen. En dat ze door de druk en stress soms het plezier in hun werk verliezen. Ik vind plezier een ondergewaardeerde waarde in werk. Bijvoorbeeld een team waarin elke dag overwerken de norm is, daarvan zijn er zoveel. We doen er ook met z’n allen aan mee. Dat stel ik dan graag ter discussie, want plezier is zo belangrijk in je werk. Dus stel ik vragen als ‘wat wil je wel en wat wil je realiseren?’. Maar het valt me echt op dat er in al die teams zo kneiterhard wordt gewerkt. Met zoveel toewijding aan dat onderwerp. En dat vind ik ook leuk, want ik mag elke keer met die mensen praten en werken.”
Zijn er naast hardwerkende mensen nog meer zaken die jou opvallen in teams?
“Ik wil nieuwsgierig zijn naar wat mensen beweegt, waarom doe ze zoals ze doen? En dan komen we ook weer op die gelijkwaardigheid binnen PGMC. Maar het is niet gelijk, want er zijn verschillende verantwoordelijkheden bij verschillende rollen. En dat is ook teamontwikkeling, want je kunt het niet in je eentje doen. Mensen denken dat als ze de projectleiders maar goed trainen, dat het dan goedkomt. Maar die projectleiders zijn maar een heel klein deel van de organisatie. In zo’n traject maak je afspraken over welke stappen je gaat zetten en welke sjablonen je gebruikt. Maar dan moet je je er ook aan houden. En dan krijg je gedrag. Mensen die het toch liever bij de oude manier houden. En dat vind ik interessant.”
Van oud naar nieuw, hoe doe je dat?
“Dat is dan weer een bruggetje naar taal. Bij Phaos krijgen we vaak te horen: jullie spreken dezelfde projecttaal. Daar ben ik wel van. Wij sluiten aan bij deze projecten met onze visie. Dus: samen, onderbouwd, met een eigen rol, gericht op toepassing. En uiteindelijk gaat dit ook om gedrag. En daar kan ik bij helpen.”
Wil je ook eens met Bart sparren over jouw teamontwikkeling? Neem dan contact op via info@phaos.nl.
