9 mei 2022
Marieke van den Berg begon als trainer/facilitator bij Phaos. Inmiddels is ze alweer even directeur. Haar rol is in die tijd wel veranderd, maar de kern blijft voor haar hetzelfde: mensen en groepen vooruithelpen. We spraken Marieke over haar rol als trainer en wat zij belangrijk vindt in trainingen en coachingstrajecten.
Hoe ben je in het trainersvak terechtgekomen?
“Ik heb ooit eens een training gevolgd bij Ynnovate. Zij houden zich bezig met innovatie binnen de publieke sector. Daar was ik op het goede moment op de goede plaats, want zij konden nog wel wat extra mensen gebruiken. Toen vroegen ze naar aanleiding van die training of ik niet trainingen voor hen wilde geven. Daarna werkte ik gemiddeld 4 dagen per week bij de gemeente Leiden en 1 dag bij Ynnovate. Dat heb ik 2 jaar gedaan. Ik wilde toen meer trainingen geven en toen kwam ik de vacature bij Phaos tegen. Dat was de perfecte combinatie tussen de projectmanagement ervaring die ik had, het trainerschap en het faciliteren dat ik heel leuk vind.”
Wat trekt je dan zo aan in het trainersvak?
“Wat ik er zo leuk aan vind is werken met groepen en zien dat ze een stap verder komen. Het gaat me niet eens zozeer over kennisoverdracht, maar dat je ziet dat er kwartjes vallen. Dat een project makkelijker gaat lopen en dat het gaat stromen. Wat ik mooi en belangrijk vind aan mijn werk is de verbinding met de personen waar je mee werkt. Of dat nu een individu of een groep is. En dat je jezelf daarin meeneemt en daarin soms ook kwetsbaar durft te zijn. Een van de mooiste complimenten kreeg ik een tijdje terug van iemand die een training had gevolgd en nu een vervolgtraining deed. Ze zei dat ze de training zo waardevol hadden gevonden, omdat ik daarin vertelde wat ik soms zelf spannend vond. Daardoor ontstond er een soort openheid waarin zijzelf ook kwetsbaar mochten zijn.”
Inmiddels werk je alweer bijna 6 jaar bij Phaos en ben je directeur. Hoe is je werk veranderd in die tijd?
“Mijn rol is uiteraard intern, maar ook extern wel veranderd. Als directeur kom ik toch op een andere manier binnen. Als directeur heb je toch een soort senioriteit.”
Waar ben je nu mee bezig?
“Wat ik de laatste tijd veel doe is het begeleiden en coachen van project- en programmaleiders. En dan niet één keer een uurtje, maar een aantal bijeenkomsten in een wat langer traject. Ik geef op dit moment dus wat minder trainingen en ik ben meer bezig met de coaching in de praktijk. Ik doe nu bijvoorbeeld een paar trajecten bij De Nederlandse Bank en de Nationale Ombudsman. Daar zijn we vooral bezig met individuele coaching en ben ik echt een sparringpartner over hoe zij goed hun rol kunnen pakken in de organisatie.”
Je ondersteunt nu dus vooral project- en programmaleiders in de praktijk. Hoe doe je dat?
“Ik faciliteer een aantal projectbijeenkomsten voor zo iemand, zodat iemand de project- of programmaleidersrol ook echt goed kan pakken. Daarnaast spar ik individueel met hen over wat logische volgende stappen zijn en spiegel ik hun gedrag. Dan ben ik dus echt bezig met ‘hoe kan die persoon zaken voor elkaar krijgen’. Ik kan me herinneren dat ik eerder iemand begeleide en die zei: ‘Wat ik zo fijn vind aan jullie is dat jullie ons aan het denken zetten. En dat je mij aan het denken zet, in plaats van dat je het goede antwoord geeft.’ Dus ik zeg nooit ‘je moet het zo doen’, maar we geven handvatten zodat mensen zelf kunnen bedenken wat de mogelijkheden zijn. En natuurlijk voegen we suggesties toe. Het is niet de klassieke coaching dat het alleen gaat om de persoonlijke ontwikkeling en dat mensen zichzelf moeten ontdekken. Ik geloof er ook wel in dat als mensen geen nieuwe opties meer zien, dat je er best een aantal mag aandragen.”
Als externe partij kun je goed zien waar de schoen wringt bij de organisaties waar jullie komen. Hoe pak je zoiets aan als je wordt ingehuurd?
“Vaak zien mensen wel dat anderen op verkeerde stoelen gaan zitten. Bijvoorbeeld een opdrachtgever die zich als projectleider gedraagt of een opdrachtgever die zich nergens tegenaan bemoeit of dingen over de schutting mikt. Projectleden die hun verantwoordelijkheid niet nemen. Dan is het vooral zaak om hen te laten inzien waar zij invloed op kunnen uitoefenen en welke verantwoordelijkheid ze daarin hebben. En ook waar ze het los moeten laten. Soms vertel ik niet eens iets nieuws, maar dan krijgen ze de bevestiging en de steun dat ze de goede dingen aan het doen zijn. Ik vind het ook niet zo belangrijk om te vertellen waar ik zie dat de schoen wringt, het gaat er vooral om dat mensen de projecten en programma’s in de praktijk zelf waar kunnen maken.”
Hoe zit het eigenlijk met jullie eigen opleidingen? Jullie geven veel trainingen, maar volgen jullie die ook nog steeds?
“Zeker. Ik vind dat heel belangrijk. Wij allemaal. In ons werk zijn we zelf ons belangrijkste instrument. Dus dat moet je ook blijven aanscherpen en verdiepen. Ik doe regelmatig een opleiding. Ik start deze week met een vervolgjaar Management en Organisatie aan de TA academie. Als ik zo’n opleiding heb afgerond, dan geef ik daar weer een training over aan mijn collega’s. Zo delen we onze kennis.”
Wil je ook eens sparren met Marieke? Neem dan contact op via info@phaos.nl.
